به نقل از «عصر ایران»

کودکان در ویترین؛ والدین شاخ مجازی تربیت می‌کنند

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۲۹۰۶

«اینستا رو که باز می‌کنی هرکی یه شوهر یا بچه گرفته دستش داره تولید محتوا می‌کنه.» این جمله را کاربری به شوخی در صفحه شخصی‌اش در ایکس (همان توییتر خودمان) نوشته بود؛ یک شوخی که البته بیشتر طنز سیاهی بود و یک واقعیت آزاردهنده که مدت‌ها است تبدیل به یک رفتار نابهنجار در فضای مجازی شده است. به‌خصوص در مواردی که پای کودک به میان می‌آید و افراد زیر سن قانونی را به ابزاری برای نمایش تبدیل می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نمایش هم بینندگان زیادی دارد، هم لایک‌کننده‌های بسیار و هم پول فراوان. احتمالاً این مورد آخر، یعنی کسب درآمدهای بالا از به نمایش گذاشتن یک کودک که صرفاً زیبا یا شیرین‌زبان است یا در مواردی مهارت خاصی برای ارائه به مخاطبان دارد، دلیل اصلی عطش بسیاری از والدین برای تبدیل کردن کودکشان به یک ویترین است.

به گزارش زومیت، بلاگر یا اینفلوئنسر شدن در شبکه‌های اجتماعی چند سالی است که به یکی از فعالیت‌ها و حرفه‌های جذاب تبدیل شده است. در این سال‌ها تعداد زیادی از کاربران به بلاگر، اینفلوئنسر یا شاخ مجازی تبدیل شده‌اند که با تولید محتوا در موضوعات مختلف مخاطب جذب می‌کنند، تبلیغ می‌گیرند و درآمد بالا به دست می‌آورند.

از Kidfluencer چه می‌دانید؟

در میان اینفلوئنسرهای مختلف اما حساب کودکانی که در نقش یک اینفلوئنسر ظاهر می‌شوند و چند صد هزار یا چند میلیون دنبال‌کننده دارند جداست. کودکانی که با به نمایش گذاشتن خودشان یا مهارت و توانایی خاصی فالوئر جذب می‌کنند، فقط هم مختص ایران نیستند.

تب فعالیت کودکان در شبکه‌های اجتماعی آنقدر بالا گرفته که حالا اسم و عنوان خاصی برای آن‌ها در نظر گرفته شده است: Kidfluencer یا کودک‌اینفلوئنسر.

در تعریف این اصطلاح آمده است: «کودک اینفلوئنسر فردی زیر ۱۸ سال است که در رسانه‌های اجتماعی حضور پیدا کرده، در حال ایجاد محتوا برای ایجاد بازدید و تعامل است که اغلب حمایت مالی می‌شود.»

همین حمایت مالی یا کسب درآمد است از طریق کودکان در فضای مجازی است که باعث می‌شود عده‌ای این کودکان را کودک کار مدرن یا کودک کار مجازی بدانند.

هرچند این کودکان مانند کودک کار در محیط فیزیکی به کار یدی یا انجام کارهایی مثل دست‌فروشی و دوره‌گردی سر چهارراه‌ها، خیابان‌ها و واگن‌های مترو مشغول نیستند اما همین که کودک بدون آگاهی کامل، قدرت تصمیم‌گیری یا اطلاع از شرایط کاری و حقوقی درآمدزایی می‌کند، کودک کار محسوب می‌شود که برخلاف قانون است.

قانون در مورد کودکان کار مجازی چه می‌گوید؟

البته استفاده از تصاویر کودکان حتی اگر با هدف درآمدزایی هم نباشد اخلاقی نبوده و حتی «انتشار تصویر افراد زیر سن قانونی و در نظر نگرفتن انتخاب و اختیار کودک، خلاف کنوانسیون حقوق کودک به حساب می‌آید.» در ایران هم برای موضوع کودک کار فضای مجازی قوانینی داریم.

در قانونی که سال ۱۳۹۹ تصویب شده آمده است «در صورتی كه طفل يا نوجوان در معرض بزه‌ديدگی يا ورود آسيب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنيت يا وضعيت آموزشی قرار بگیرد، وضعيت مخاطره‌آميز محسوب شده و موجب مداخله و حمايت قانونی از طفل و نوجوان می‌شود.»

در بخش دیگری از این قانون هم ذکر شده است «به کارگیری غیرقانونی طفل و نوجوان یا وادار کردن و گماردن او به کار یا خدمتی که از لحاظ جسمی، روانی، اخلاقی یا اجتماعی با نظر به وضعیت طفل و نوجوان برای وی مضر یا خطرناک باشد هم موجب پیگیرد قانونی خواهد شد.»

متأسفانه کودکان تماشایی هستند و نظرها را به خود جلب می‌کنند

اگر کاربر شبکه‌های اجتماعی باشید بعید است کودکانی که توسط پدر و مادرشان آرایش می‌شوند و با رفتار و الفاظ نامتناسب با سن کودک مقابل دوربین حاضر می‌شوند؛ کودکی به اصرار پدرش سخت ورزش می‌کند و مهارت‌های ورزشی عجیب و غریبش را به نمایش می‌گذارد؛ کودکی که به اصرار والدینش مقابل دوربین مشروبات الکلی می‌خورد و... را ندیده باشید.

این کودکان معمولاً چشم‌های زیادی را به خود می‌دوزند و فالو و لایک و کامنت بسیار دریافت می‌کنند. لایف‌وب در گزارشی که مهر ماه امسال، به مناسبت روز جهانی کودک، منتشر کرده بود صفحه یکی از مشهورترین کودک‌اینفلوئنسرهای ایرانی را، که با انجام فعالیت‌های ورزشی و به واسطه پدری که صفحه او را اداره می‌کند به چهره معروفی تبدیل شده، بررسی کرده بود.

این بررسی نشان داد این کودک اینفلوئنسر ورزشکار در مقایسه با صفحات اینفلوئنسرهایی که از نظر تعداد فالوئر هم‌رده با صفحه او هستند از نظر فالوئر در رتبه پنجم و از نظر نرخ تعامل و درگیر کردن مخاطب در رتبه سوم قرار دارد که نشان می‌دهد این کودک در اینستاگرام بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

تمام مصادیق کودک‌اینفلوئنسری، فارغ از این که منجر به کسب درآمد می‌شود یا نه، مصداق نقض حقوق کودک است. محمدمهدی سیدناصری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان، درباره این کودکان در یادداشتی نوشته است:

  این دسته از کودکان، کودکان کار مدرنی هستند که اگرچه مشاغل سخت و طاقت فرسا ندارند باز هم برای رضایت صاحبان کسب‌وکارهای مدرن و در بیشتر موارد همراه با تحمیل والدینشان اقداماتی را انجام می‌دهند. - ، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان

علاوه بر حقوقدان‌ها، روانشناسان هم مخالفان سرسخت انتشار تصویر کودکان هستند و این کار را مصداق آسیب روانی و شخصیتی کودک می‌دانند و هم‌چنین، معتقدند این کار در آینده کودکان هم تأثیر منفی و مخربی دارد. کودکی که اراده و اختیار تصمیم‌گیری درباره منتشر کردن یا نکردن تصاویر خود و در معرض دید دیگران قرار گرفتن را ندارد، ممکن است در آینده این اقدام را خلاف خواسته‌ی خود بداند و از تصمیمی که والدینش به جای او گرفته‌اند احساس سرخوردگی یا خشم کند.

خطر قربانی آسیب و تهدیدات شدن کودکانتان را جدی بگیرید

پلیس فتا هم از منظر خطرات بالقوه و جرایمی که ممکن است با انتشار این تصاویر اتفاق بیفتد به این مسئله نگاه می‌کند. سرهنگ علی محمد رجبی، رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ضمن اشاره به اینکه انتشار تصویر کودک نقض حریم خصوصی او است، اعتقاد دارد «این کار می‌تواند کودکان را درمعرض مخاطره و سوءاستفاده مجرمان قرار دهد.»

او توضیح می‌دهد که این کار نگرانی‌ها در مورد امنیت کودکان و نوجوانان را بسیار افزایش داده است، چون «کودکان و نوجوان به‌واسطه سن کم و عدم تسلط و آگاهى کافی در فضاى مجازى مى‌توانند قربانى آسیب‌ها و تهدیدات این فضا شوند.»

در شرایطی که کودک ابزار کسب درآمد والدین خود شود اما سو استفاده از او و نقض حقوقش جدی‌تر می‌شود. آمار و ارقام درآمدی بعضی از صفحاتی که با نمایش کودکان جذب تبلیغات می‌کنند و پول به دست می‌آورند از درآمدهای ماهانه چند صد میلیون یا یک میلیارد تومانی حکایت دارد. این عددهای وسوسه‌کننده و حتی کمتر از این‌ها باعث می‌شود بسیاری از والدین به این موضوع توجه نکنند که با به نمایش گذاشتن کودکانشان در حال سوءاستفاده از او هستند.

کودکان نباید وارد بازی اقتصادی بزرگ‌ترها شوند

حمید هاشمی، رئیس کمیسیون پژوهش انجمن روانشناسی تربیتی ایران، به‌تازگی در یک برنامه تلویزیونی استفاده از کودک کار مجازی را «مصداق سوءاستفاده» خواند و توضیح داد:

  کسانی هستند که حتی شغل پزشکی خود را رها کرده‌اند و فقط در حال نمایش فرزند خردسال خود در فضای مجازی است. یعنی کار این خانواده نمایش فرزندشان در فضای مجازی شده است. شاید این والدین بگویند انجام این کار سوءاستفاده از کودک نیست، کودک از این کار خوشحال است و مخاطب هم راضی است اما واقعیت این است که چون در این کار بحث مالی و اقتصادی مطرح است، عملاً مسئله سوءاستفاده از کودک وجود دارد. - حمید هاشمی، رئیس کمیسیون پژوهش انجمن روانشناسی تربیتی ایران

محمدمهدی سیدناصری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان، هم این موضوع را ورود کودکان به مناسبات اقتصادی دانسته و اعتقاد دارد: «این دسته از کودکان اگرچه در کارگاه‌های زیرزمینی بیگاری نمی‌کنند؛ باز هم خواسته یا ناخواسته وارد بازی اقتصادی بزرگ‌ترها می‌شوند؛ کمتر کودکی می‌کنند و تجربیاتی را کسب می‌کنند که در آینده و بزرگسالی ممکن است برای آن‌ها مشکل‌ساز شود.»

دلیل طرح این انتقادها از تبدیل کردن کودک به کودک کار مجازی این است که اساساً کودکان و حتی نوجوانان درک دقیقی از شرایط شغلی و حقوقی ندارند و وارد شدنشان به این مناسبات سوءاستفاده از آن‌ها است.

رئیس کمیسیون پژوهش انجمن روانشناسی تربیتی ایران در همین زمینه اعلام کرد: «وقتی کسی در جایی مشغول به کار است، قرارداد مشخصی دارد، از درآمد و شرایط کاری خود مطلع است، از شرایط حقوقی آگاه است، پول را می‌شناسد و...؛ اما کودک دو ساله حتی کودکان در سنین بالاتر آیا به شرایط حقوقی خود آگاه است؟»

با این حال، کودک‌اینفلوئنسرها هنوز از طریق مادر و پدرشان در معرض نمایش گذاشته می‌شوند و مورد استقبال کاربران در شبکه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند. هرچند عده زیادی از کاربران مخالفتشان با این رویه‌ها را اعلام می‌کنند و پای بعضی پست‌های این صفحات بحث و دعوا می‌کنند اما هنوز عطش دیده شدن و پول درآوردن از طریق فرزندان ادامه دارد و روز‌به‌روز به تعداد kidfluencer-ها اضافه می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: کودکان شاخ مجازی شبکه های اجتماعی کودک اینفلوئنسر فضای مجازی کار مجازی کسب درآمد کودک کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۲۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به آسیب‌های نوپدید فضای مجازی

بسیاری از افرادی که به اینترنت اعتیاد دارند هرگز آن را نمی‌پذیرند، زیرا برای آن‌ها اینترنت جزئی از زندگی محسوب می‌شود ولی با وجود این روانشناسان بر این باورند که فرد معتاد به اینترنت دارای نشانه‌هایی است که می‌توان از این طریق به وابستگی فرد به اینترنت پی ببرد.

خبرگزاری ایمنا؛ فرزانه دهقانی، دکترای ارتباطات و رسانه در یادداشتی با موضوع آسیب‌های نوپدید فضای مجازی نوشت:

«گسترش جامعه اطلاعاتی و ارتباطی و نیز شکل شکل‌گیری جهان مجازی در کنار جهان واقعی فرایند زندگی را دستخوش تغییرات زیادی کرده است؛ افزایش تصاعدی ضریب نفوذ اینترنت در ایران و تأثیر استفاده بیش از حد بروی خانواده‌ها، چنانچه به‌صورت برنامه، برنامه‌ریزی و مدیریت نشده در این فضا قرار گیرند خانواده و جامعه را نیز دچار مشکل خواهند کرد، اما قسمت مهم این پژوهش مؤلفه اعتیاد مدرن و آسیب‌های نوپدید که به‌عنوان عنصر اساسی و اصلی است، در واقع استفاده بیش از حد و بیمار گونه از اینترنت که باعث دور شدن فرد از دوستان و خانواده خانواده‌اش شود و اختلالات رفتاری یا شخصیتی را در وی ایجاد کند، اعتیاد به اینترنت یا شبکه‌های اجتماعی نامیده می‌شود، این اعتیاد که سرآمد همه اعتیادهای رفتاری است رشد روزافزونی پیدا کرده و عوارض ناگواری به همراه دارد. اعتیاد به اینترنت نیز با علائمی همراه است: همچون اضطراب، افسردگی، کج خلقی، بی قراری، تفکرهای وسواسی، کناره کناره‌گیری، اختلالات عاطفی و از هم گسیختگی روابط اجتماعی (علوی و جنتی فرد ،۱۳۹۰، ص .۲۲؛ سهراب زاده ،۱۳۸۹).

استفاده از اینترنت علاوه بر اینکه مزایای تأثیرگذار متعددی بر جوامع دارد ولی از سوی دیگر اثرات منفی از جمله اطلاع رسانی جهت‌دار و غیر منصفانه، نادیده گرفتن هویت ملی و دینی جوامع مختلف، تخریب باورهای اخلاقی، فرهنگی، آداب و سنن پیشرو و شبهه افکنی و تردید پردازی‌های کاذب، تزلزل بنیان خانواده، پوچی گرایی، القای ناهنجاری‌های انسانی، تضییع نیرو و استعدادهای انسانی، مشکلات جسمانی و… از جمله جنبه‌های منفی این شبکه‌های ارتباطی جدید است (علوی وجنتی فرد ،۱۳۹۰).

گسترش فضای مجازی و استفاده بیش از حد در حوزه فردی شامل تغییرات سبک زندگی به منظور گذراندن زمان بیشتر در شبکه و کاهش کلی فعالیت‌های بدنی و بی‌توجهی به سلامت فردی در نتیجه فعالیت اینترنتی، اجتناب از فعالیت‌های مهم زندگی، کمبود خواب و یا تغییر الگوهای خواب برای گذراندن زمان بیشتری در شبکه، کاهش معاشرت و در نتیجه ازدست دادن دوستان، غفلت از خانواده و دوستان، بی‌توجهی به مسئولیت‌های شغلی و شخصی، خشونت بیش از حد، پرخاشگری، تغییر عادت‌های رفتاری، بی توجهی به نظافت شخصی و… در حوزه رابطه فرزندان و والدین نیز تغییراتی به وجود آورده است که از جمله آن به کاهش نقش خانواده به عنوان مرجع، کاهش ارتباط والدین با فرزند، شکاف نسلی به دلیل رشد تکنولوژی، از بین رفتن حریم بین فرزندان و والدین و ایستادن در برابر یکی از والدین یا هر دو را می‌توان نام برد. در بحث ازدواج‌ها نیز مسائلی چون ناپایداری ازدواج‌ها، تغییر الگوی همسرگزینی، نداشتن مهارت‌هایی برای ازدواج ناتوانی والدین برای آموزش به فرزندان، افزایش روابط دختر و پسر در زمان نامزدی بدون عقد، تمایل به دریافت مهریه‌های سنگین، بالا رفتن سن ازدواج و افزایش تنوع‌طلبی جنسی مردان و … را می‌توان اشاره کرد (جعفری و دیگران ،۱۳۹۱؛ منایز ،۲۰۱۵)

بسیاری از افرادی که به اینترنت اعتیاد دارند هرگز آن را نمی‌پذیرند، زیرا برای آن‌ها اینترنت جزئی از زندگی محسوب می‌شود ولی با وجود این روانشناسان از جمله سامسون و کین بر این باورند که فرد معتاد به اینترنت دارای نشانه‌هایی است که می‌توان از این طریق به وابستگی فرد به اینترنت پی ببرد، هرچند که این نشانه‌ها به تنهایی نمی‌توانند معیار مستقل و کاملی برای اعتیاد مجازی به شمار آیند، انجمن روانپزشکان آمریکا (APA ) معیارهایی را مشخص کرده است که فرد باید حداقل ۳ مورد از این معیارها را حداقل به مدت ۱۲ ماه داشته باشد:

۱- زمان پرداختن به امور شخصی خود را صرف شبکه‌های اجتماعی می‌کند؛ از جمله ساعات ضروری برای خواب را در این فضاها سپری می‌کند.

۲- تغییر عادت رفتاری؛ استفاده از اینترنت باعث می‌شود که شخص از سایر فعالیت‌هایی که قبلاً برای او لذت بخش بوده، دست بکشد.

۳- زمانی که باید تکالیف درسی یا کاری انجام دهد، در اینترنت سپری می‌کند. (رابرتس ،۱۳۹۲)

۴- چنانچه ارتباط با شبکه‌های اجتماعی به دلیلی قطع شود، احساس افسردگی، بی قراری و بدخلقی می‌کند.

۵-خسته‌تر و کج خلق تر از زمانی است که اینترنت جزئی از زندگی وی نبود . دامنه تنش‌های عصبی او بالاتر است و از سردردهای عصبی رنج می‌برد .

۶- بیش از حد خشونت نشان می‌دهد و پرخاشگری و قانون شکنی می‌کند.

۷-در زمان دل مشغولی‌های فکری و ذهنی، ساعات متمادی را صرف چک کردن شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند .

۸- هنگامی که فرد دسترسی به شبکه‌های اجتماعی ندارد دائم به استفاده مجدد از آن فکر می‌کند و ذهن خود را مشغول نوع فعالیت‌های موردنظر می‌کند.

۹- روزی چند بار و به‌طور مرتب شبکه‌های اجتماعی و گروه‌ها و کانال‌های خود رابررسی می‌کند.

۱۰-در حین اتصال به شبکه‌های اجتماعی ، زمان خود را از دست می‌دهد و متوجه گذشت زمان نیست.

۱۱- زمان بسیار کوتاهی برای وعده‌های غذایی صرف می‌کند و به علت از بین رفتن وعده‌های غذایی کمبود وزن پیدا می‌کند. (امیدوار و صارمی ،۱۳۸۱)

۱۲- هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی احساسی آمیخته به خوشنودی و گناه می‌کند

۱۳- ترجیح می‌دهد به اینترنت وصل شود تا اینکه با دوستان یا خانواده باشد. و به عبارتی دیگر به دوستان خانواده و کلیه مسئولیت‌های خود پشت پا می‌زند.

۱۴- روابط جدیدی با افرادی که هنگام ورود به شبکه‌های اجتماعی با آنها آشنا شده، تشکیل می‌دهد و بیشتر مایل است با آنها ارتباط برقرارکند .

۱۵- کمتر از خانه بیرون می‌رود و فعالیت‌های اجتماعی او کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.

۱۶- راجع به اینکه چه مدت برخط بوده است یا در مورد میزان ساعات صرف شده در فضای شبکه‌های اجتماعی به خانواده، والدین، همسر و یا رئیس خود دروغ می‌گوید .

۱۷- دیگران از او به علت صرف زمان طولانی در اینترنت ناراحت هستند و مرتب از او گله می‌کنند.

۱۸- در موقعی تنهایی و خلوت و زمانی که کسی در خانه نیست، به سراغ فضا می‌رود.

۱۹- از محدودیت‌های زمانی که برای وی به منظور استفاده از اینترنت تعیین شده است، سرپیچی می‌کند.

۲۰- تمام تلاش‌ها برای محدود ساختن ساعات استفاده از اینترنت بی نتیجه مانده است. (جعفری و دیگران ،۱۳۹۱)

مخاطب ایرانی با رسانه‌های مدرن از قبیل اینترنت و تلفن همراه که مجهز به امکانات پیامک و بلوتوث است نیز مواجه است، سبد فرهنگی خانواده ایرانی دچار تغییرات فراوانی شده است که همگی به نوعی مروج سبک زندگی مدرن است که خاستگاه این نوع سبک زندگی تمدن غربی است و ترویج این شیوه از زندگی، لاجرم تمام مؤلفه‌های معرفتی تمدن غرب را شایع می‌سازد و موجب می‌شود بی‌سامانی در مسائل فرهنگی و اجتماعی در کشور افزایش یابد؛ در این خصوص مدیران و برنامه ریزان و سیاست گذاران اجرایی و کاربردی، لازم است که در راستای کاهش مشکلات ناشی از استفاده شبکه‌های اجتماعی با برگزاری دوره‌ها، جلسات کارگاهی، بازدیدهای علمی و آموزشی و تصویب سیاست‌ها، نظام‌های کنترل کیفی و فنی برنامه‌ریزی‌هایی انجام دهند.»

کد خبر 748386